شهید سید میلاد

✨#برگی_از_خاطرات✨

ميگويند:

رفيق انسان، ميتواند او را به #جهنم

يا #بهشت برساند. در قرآن نيز مشابه اين عبارت آمده. يعنی بسياری از افراد اگر جهنمی ميشوندعلت را در #رفقايشان بايد جستجو كرد. بنده در طی اين سالها بسياری از افراد را ديده ام كه رفاقت با افراد بی دين، باعث نابودی آنها شد و بر عكس، كسانی را ديدم كه رفاقت با امثال سيد، آنها را به سمت بهشت راهنمائی کرد. بالاترین ويژگی آقا سيد اين بود كه بعد از عبادت و بندگی خدا، برای هدايت مردم تلاش ميكرد. كاری نداشت كه ديگران چه ميگويند و چه چيزق مد نظر دارند. برخی مواقع برای هدايت ديگران، خود را در خطر تهمت قرار ميداد.من در باشگاه ورزشی با سيد ميلاد آشنا شدم. با شخصی برخورد كردم كه روحياتش با بقيه فرق داشت! مثل خود ما ميگفت و ميخنديد. شوخی ميكرد. اما اصلا اهل #گناه نبود. سيد ميلاد نه تنها برای من، بلكه برای تمام بچه ها وقت ميگذاشت. خيلی از آنها مسجدی و مؤمن شدند. همه اينها از بركات سيد بود. اصلا وجودش در همه جا ما را ياد خدا می انداخت.برای همين اعتقاد دارم كه او يك مؤمن واقعی بود. چون در احاديث آمده: مؤمن كسی است كه ديدار او، شما را ياد خدابياندازد. تمام رفتار و اخلاق او برای ما درس بود. اما بگذريم ميخواهم داستان خودم را برايتان بگويم: من تا زمان آشنايی با سيد، نماز #نخوانده بودم. در مسائل معنوی هم با کلی ادعا، تمام هنرم اين بود که ترانه گوش نميدادم!! گاهی اوقات هم به زعم خودم تنها کار ثوابم اين بود که مداحی گوش ميکردم. یكبار با بچه های باشگاه رفتيم شمال، شب بود که از همدان راه افتاديم، يادم هست تا خود شمال گفتيم و خنديديم، سید مربوط به میلاد حرف خيلی با بچه ها گرم گرفت. هدف هم داشت! ميخواست تأثير بگذارد، نماز صبح بود که بچه ها رفتند مشغول نماز شدند. من هم نشستم و مشغول تماشای طبيعت! بعد از نماز، سيد اومدم سراغ من وگفت: چطوری رفيق، خوبی؟! نماز خوندی؟! 

گفتم: سيد جون من تا حالا نماز نخوندم. بلد نيستم!! تعجب كرد اما چيزی نگفت و رفت. رسيديم شمال. رفتيم به سمت اردوگاه. نماز ظهر شد و صدای ملکوتی #اذان بلند شد. بچه ها رفتند و نماز خواندند، اما من اين دفعه هم قِسر در رفتم!! غروب شد. اذان مغرب رو که دادند باز من خودم رو مشغول کردم و نماز نرفتم. سيد دوباره اومد سراغم وگفت: رفيق، حيفه چرا نماز نميخونی؟! روزی چند دقيقه هم برای خودت و آخرتت وقت بذار، يقين داشته باش ضرر نميکنی!گفتم: سيدجون دست بردار، هر کی يه جوريه ديگه، ما هم اينطوری حال ميکنيم!! اما سيد نشست و با من صحبت كرد. دلایل منطقی برای من آورد و بعد 

گفت: ديگه بلند شو، بلند شو بريم..

اول رفتيم وضو بگيريم. يادمه كه شش مرتبه وضو گرفتم تا درست شد! هردفعه که اشتباه ميشد، سيد اشتباهم رو بهم ميگفت. رفتيم و نماز رو با هم خونديم. خيلی برای هدايت من وقت گذاشت. اون سفر تفريحی برای من خيلی بركات داشت.

#برگرفته_از_کتاب_مهمان_شام

#گروه_نشر_ مربوط به شهید حرف _ابراهیم_هادی

#این_چنین_پرواز_کردن_رسم_پاکان_است